Seyyid Burhanneddin Tirmizî gibi nûr ol. / Vas, deviens la lumière, comme Burhân-i Muhaqqiq Tirmizî

. Özü temiz kişi yolunda yürümektedir. Fakat yolda nefs, şeytan, yolkesici haydutlar sayısızdır. Böyle bir yolculukta ancak Allah'ın emânına, yâni Hakk'ın lûtf ve ihsanına nâil olanlar kurtulabilir.

. Kalp aynası, mâsivâ pasından yâni dünya sevgisinden tamamıyla temizlenmemiş kişinin de özü temizdir, muhlistir. Ama tevhid kuşunu henüz yakalamamıştır. Onu avlamak için uğraşmaktadır.

. Allah'ın lûtfu ile kötü huylarından kurtulan, günahlarından arınan özü temiz kişi, "Emân buluş yerine varır." dileğine ulaşır. Muhlas (kurtulmuş, halâs bulmuş) olur.

. Hiç bir ayna yoktur ki, ayna olduktan sonra tekrar demir gelsin. Hiçbir ekmek yoktur ki yeniden harmandaki buğday tanesi şekline dönsün.

. Hiç bir üzüm artık koruk olmaz. Hiç bir olgun meyve de yeniden turfanda hâline dönemez.

. Ey Hakk yolcusu! Sen de bu yolda iyice piş, olgunlaş da bozulmaktan kurtul. Seyyid Burhanneddin Tirmizî gibi nûr ol.

Hz Mevlânâ Mesnevi Şerif cilt 2 , 1314 / 1319‏

(...) le fidèle sincère risque d'être pris au piège tant qu'il n'est pas entièrement purifié de son propre moi.

. Car il est encore sur la Voie, et les brigands sont innombrables ; seul échappe celui qui est protégé par Dieu.

. S'il n'est pas devenu comme un miroir pur, il est un simple fidèle (mukhlis); s'il n'a pas attrapé l'oiseau (de l'unité), il est encore chasseur.

. Mais quand le mukhlis est devenu mukhlas *, il est libéré; il est parvenu au lieu de sécurité et a gagné la victoire.

. Nul miroir n'est redevenu du fer, nul pain n'est redevenu  le blé dans la meule. 

. Aucun raisin mûr n'est redevenu raisin vert, aucun fruit mûr n'est redevenu non mûr.

. Deviens mûr et écarté de la possibilité de changer pour le pire : Vas, deviens la lumière, comme Burhân-i Muhaqqiq**.

Hz Mevlânâ

Mesnevî

Tome 2

1313 / 1319

* Le mukhlis est celui qui est sincère, mais considère que sa dévotion est son fait, alors que le mukhlas l'attribue à Dieu.

** Burhân-od-Dîn Muhaqqiq Tirmizî, ancien disciple du père de Rûmî, Baha-od-Dîn Walad, et qui devint le Maître spirituel de Djâlâl-od-Dîn Rûmî jusqu'à sa mort, en 638 de l'hégire, c'est -à-dire pendant  neuf ans.